(inspirowana
twórczością R. M. Rilkego)
W
ciemną noc, bez gwiazd.
Bez
idei i nadziei, poza czas.
Poza
mury i mroczne fosy.
Poza
wyrocznie i rzucane losy.
Poprzez
bardzo ciemny las.
Bez
idei i nadziei, poza czas.
Tam
gdzie zawodzi mniemanie.
Gdzie
zaczyna się nasłuchiwanie.
Poprzez
umysłu mroki.
Poprzez
płomieni mur wysoki.
Do
kresu swego zrozumienia.
Tam,
gdzie wszystko i nic się nie zmienia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz